тождество
тождество
пожалуй
я бываю
собой, отсюда вывод
что я
неуловимо вписан
в представление
о себе
и
жизнь моя тоже
не совсем
моя, вероятно
она и не совсем
жизнь
моя собака тоже не собака
хоть у нее черный нос и хвост
мои кошки появляюся
в метафизической темноте
ровно в полдень
крадут теплое молоко из холодильника
но они ведь тоже не мои
а мой сон один и тот же
не хочет мне присниться
день и ночь меняются одеждой
будни словно праздники
повседневность не повседневна
месть четвертого измерения
слова
ускользнули из фраз
разбили лагерь под открытым небом
а иногда
меняют значения, как маски
такой карнавал в конце времен
и в небе тоже ничего, кроме тьмы
ибо все сущее
не равно ничему
что его составляет
ибо нашу душу
питает несуществующее
когда вместо жизни — мечты
которые исполняются
как проклятие
tożsamość
jestem
chyba trochę
sobą to znaczy
jestem
niedostrzegalnie wpisany
w jakieś wyobrażenie
siebie
i
moje życie też
nie jest całkiem
moje zapewne
nie całkiem jest to
życie
mój pies też nie jest psem
chociaż ma czarny nos i ogon
a moje koty pojawiają się
w metafizycznej ciemności
w samo południe
i kradną ciepłe mleko z lodówki
nie są moje przecież nawet
mój sen wciąż ten sam
nie chce się przyśnić
a noc wymienia stroje z dniem
dzień powszedni jak święto
codzienność niecodzienna
czwarty wymiar kary
słowa
wymykają się ze zdań
i koczują pod gołym niebem
a czasem
wymieniają znaczenia jak maski
taki karnawał na koniec czasu
a w niebie też nie ma nic poza ciemnością
albowiem wszystko co jest
nie jest tożsame z niczym
co jest wszystkim
albowiem naszą duszę
buduje to czego nie ma
gdy zamiast życia pozostały marzenia
które spełniają się
jak przekleństwo
Стихотворение из книги: Шатравский Кшиштоф. Новый век / Пер. с польского и предисловие Е. Добровой, послесловие З. Хойновского. СПб: Балтрус, 2022.
